สารบัญ
มาติกา
|
หน้า
|
|
อารัมภกถา | [๑] | |
ตราสัญลักษณ์ของชมรมนิรุตติศึกษา |
[๒] | |
คันถมุข | [๓] | |
คัมภีร์นิรุตติศาสตร์ ๔ คัมภีร์ | [๔] | |
คัมภีร์ไวยากรณ์ | [๔] | |
คัมภีร์อภิธาน | [๕] | |
คัมภีร์ฉันท์ | [๖] | |
คัมภีร์อลังการะ | [๖] | |
สำนักเรียนคัมภีร์บาลีใหญ่ในปัจจุบัน | [๖] | |
ประวัติคัมภีร์อภิธาน | [๘] | |
คัมภีร์นิฆัณฑ | [๘] | |
คัมภีร์อมรโกสะ | [๙] | |
คัมภีร์อภิธานัปปทีปิกา | [๑๐] | |
คัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาฎีกา | [๑๕] | |
คัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาสูจิ | [๑๖] | |
คัมภีร์อภิธานนิสสยะ | [๑๖] | |
คัมภีร์อภิธานในประเทศไทย | [๑๗] | |
คัมภีร์อภิธานวรรณนา | [๑๗] | |
เนื้อความในคัมภีร์อภิธานวรรณนา | [๑๘] | |
คำแนะนำในการใช้คัมภีร์อภิธานวรรณนา | [๑๙] | |
หลักการแปลคัมภีร์อภิธานวรรณนา | [๑๙] | |
อธิบายวิธีของไวยากรณ์ | [๑๙] | |
วิธีสำเร็จรูปของศัพท์ | [๒๑] | |
การศึกษาคัมภีร์นิรุตติศาสตร์มีอานิสงส์ ๙ ประการ | [๒๒] | |
อักษรย่อที่ใช้อ้างอิง | [๒๓] | |
ปณามคาถา |
หน้า ๑ |
|
พุทฺธปณาม คำนอบน้อมพระพุทธเจ้า | ๑ | |
ธมฺมปณาม คำนอบน้อมพระธรรม | ๒ | |
สงฺฆปณาม คำนอบน้อมพระสงฆ | ๓ | |
ปฏิญฺญา คำรับรองการรจนาคัมภีร์ | ๔ | |
ปริภาสา คำแนะนำการใช้คัมภีร์ | ๕ | |
๑. สคฺคกณฺฑ
|
หน้า |
คาถา |
๑.๑ พุทธาทิวณฺณนา |
||
ว่าด้วยพระนามของพระพุทธเจ้าเป็นต้น | ๗ | [1]-[9] |
๑.๒ สคฺคาทิวณฺณนา | ||
ว่าด้วยพระอรหันต์และสวรรค์เป็นต้น | ๓๓ | [10]-[28] |
๑.๓ ทิสาทิวณฺณนา | ||
ว่าด้วยทิศเป็นต้น | ๖๑ | [29]-[84] |
๑.๔ กุสลาทิวณฺณนา | ||
ว่าด้วยกุศลเป็นต้น | ๑๓๑ | [85]-[151] |
๑.๕ จิตฺตาทิวณฺณนา | ||
ว่าด้วยจิตเป็นต้น | ๒๐๓ | [152]-[179] |
๒. ภูกณฺฑ
|
หน้า |
คาถา |
๒.๑ ภูมิวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยแผ่นดินเป็นต้น |
๒๔๓ | [180]- |
๒.๒ ปุรวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยเมืองเป็นต้น |
๒๖๕ | |
๒.๓ นรวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยมนุษย์เป็นต้น |
๓๐๑ | |
๒.๔ จตุพฺพณฺณวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยวรรณะ ๔ |
๔๒๗ | |
๒.๔.๑ ขตฺติยวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยวรรณะกษัตริย์ |
๔๒๗ | |
๒.๔.๒ พฺราหฺมณวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยวรรณะพราหมณ |
๕๑๑ | |
๒.๔.๓ เวสฺสวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยวรรณะแพศย์ |
๕๕๑ | |
๒.๔.๔ สุทฺทวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยวรรณะศูทร |
๖๑๙ | |
๒.๕ อรญฺญวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยป่าและต้นไม้เป็นต้น |
๖๕๕ | |
๒.๕.๑ อรญฺญาทิวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยพื้นที่ในป่าเป็นต้น |
๗๒๙ | |
๒.๖ เสลวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยภูเขาเป็นต้น |
๗๒๙ | |
๒.๖.๑ เสลาทิวณฺณนา |
||
ว่าด้วยพื้นที่ภูเขาเป็นต้น |
๗๒๙ | |
๒.๖.๒ สีหาทิวณฺณนา |
||
ว่าด้วยสัตว์ป่ามีราชสีห์เป็นต้น |
๗๓๗ | |
๒.๗ ปาตาลวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยโลกบาดาลเป็นต้น |
๗๘๑ | |
๓. สามญฺญกณฺฑ
|
||
๓.๑ วิเสสฺยาธีนวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยบทวิเสสนะที่สัมพันธ์กับบทวิเสสยะ |
๘๒๙ | |
๓.๒ สงฺกิณฺณวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยการรวมบทที่มีจำนวนน้อย |
๙๑๕ | |
๓.๓ อเนกตฺถวคฺควณฺณนา |
||
ว่าด้วยศัพท์ที่มีอรรถมาก | ๙๔๑ | |
๓.๓.๑ คาถาเนกตฺถวคฺควณฺณนา | ||
ว่าด้วยศัพท์ที่มีอรรถมาก ศัพท์ละคาถา | ๙๔๑ | |
๓.๓.๒ คาถาทฺธาเนกตฺตวคฺควณฺณนา | ||
ว่าด้วยศัพท์ที่มีอรรถมาก ศัพท์ละครึ่งคาถา | ๙๗๐ | |
๓.๓.๓ คาถาปาทาเนกตฺตวคฺควณฺณนา | ||
ว่าด้วยศัพท์ที่มีอรรถมาก ศัพท์ละบาทคาถา | ๑๐๑๗ | |
๓.๔ อพฺยยวคฺควณฺณนา | ||
ว่าด้วยอัพยยศัพท์ | ๑๐๔๑ | |
๓.๔.๑ เอกตฺถนิปาตปทวณฺณนา | ||
ว่าด้วยนิบาตหลายบทที่มีอรรถเดียวกัน | ๑๐๔๑ | |
๓.๔.๒ อุปสคฺคปทวณฺณนา | ||
ว่าด้วยอุปสัคคบท | ๑๐๔๘ | |
๓.๔.๓ อเนกตฺถนิปาตปทวณฺณนา | ||
ว่าด้วยนิบาตบทที่มีอรรถมาก | ๑๐๕๔ | |
๓.๔.๔. วิภตฺตยนฺตปจฺจยวณฺณนา | ||
ว่าด้วยปัจจัยที่ประกอบหลังธาตุ สังขยา นาม | ||
และสัพพนาม เหมือนกับวิภัตตินาม | ๑๐๕๘ | |
นิคมนคาถา คาถาสรุปท้ายคัมภีร์ | ๑๐๕๙ | |
อภิธานานุกรมภาคภาษาบาลี | ๑๐๖๓ | |
อภิธานานุกรมภาคภาษาไทย | ๑๑๓๓ | |
ธาตวัตถานุกรม | ๑๒๐๑ | |
บรรณานุกรม | ๑๒๒๙ |